Terug in Qatar

Het is inmiddels alweer 2 maanden na onze vakantie in Nederland. We hebben echt genoten van onze vakantie waarbij we iedereen weer even hebben gezien en gesproken. De drie weken zijn echt voorbij gevlogen. Het voelde gelukkig met iedereen nog heel vertrouwd aan.

Toen we terug kwamen in Qatar begon de ramadan en dat is (ook in combinatie met het warme weer en de vakantietijd) nou niet bepaald de gezelligste tijd. De ramadan is de tijd waarin de islamieten tussen zonsopgang en zonsondergang niet mogen eten en drinken. Aangezien Qatar een islamitisch land is, heeft de ramadan dus ook effect op het dagelijkse leven. Zo zijn alle restaurants, cafés en winkels overdag gesloten (de supermarkten en benzinepompen zijn nog wel geopend). Verder mag er niet in het openbaar worden gegeten en gedronken, en kan er nergens alcohol worden gekocht. Toch heeft de ramadan ook wel zijn positieve kanten, zo worden de werktijden ingekort. We waren dus al om twee uur klaar met werken in plaats van vijf uur. Niet dat het werk dat altijd toeliet, maar we waren wel iets eerder dan normaal thuis. Verder hadden we aan het einde van de ramadan nog drie dagen vrij vanwege het suikerfeest (id-al-fitr). In combinatie met de weekenden en wat tijd-voor-tijd konden we er een lekker weekje tussenuit. We hebben hier dankbaar gebruik van gemaakt en hebben een prachtige rondreis door Jordanië gemaakt, waarover straks meer.

Het WK voetbal hebben we gezamenlijk met andere Nederlanders gekeken in de bar (zonder alcohol vanwege de ramadan). We hebben zeer spannende wedstrijden gezien waarbij we helaas net niet de finale hebben gehaald. De wedstrijden werden uitgezonden met Arabisch commentaar waarvan we helemaal niks begrepen, het enige wat we hoorden waren de namen van de spelers in een raar accent.

Het weer in Qatar is inmiddels te vergelijken met een sauna. De temperatuur is al hoog (rond de 45-47 graden) en daarbij komt ook nog eens de hoge luchtvochtigheid (oplopend tot 80%). Hierdoor stijgt de gevoelstemperatuur naar de 55 graden aldus het Qatarese KNMI. Als je buiten staat zonder inspanning begin je spontaan te zweten en binnen vijf minuten ben je drijfnat. Zelfs ’s nachts is het buiten niet uit te houden. Het is dus voornamelijk binnen blijven met de airco aan. We moeten nog even doorzetten want half september gaan we de betere periode weer in.

Gelukkig was het in Jordanië beter uit te houden. We hebben eind Juli een prachtige zesdaagse rondreis gemaakt door Jordanië. We begonnen in de hoofdstad Amman waar de echte Arabische sfeer nog is te proeven. Jordanië heeft in tegenstelling tot andere landen in het Midden-Oosten maar een zeer beperkte olievoorraad, waardoor de authentieke sfeer nog is behouden. Amman is gebouwd op zeven heuvels en vanaf de hoogste heuvel hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Vanuit Amman hebben we ook de stad Jerash bezocht waar nog een goed bewaarde Romeinse stad te zien was. Die avond waren we uitgenodigd door onze Jordaanse collega (die tijdens de de vakantie even naar huis was gegaan) om bij zijn familie te komen eten. We hebben daar een typisch Jordaans gerecht gegeten, namelijk Mansaf wat bestaat uit rijst met schapenvlees.

De volgende dag begonnen we met onze roadtrip, we reden over de King’s Highway langs de mooiste landschappen en langs diverse historische plaatsen richting Petra. De volgende dag hebben we Petra bezocht, een schitterende stad verborgen in een kloof en gedeeltelijk uit de rosten uitgehakt. Petra kwam tot grote bloei als knooppunt van verschillende handelsroutes die de stad schatrijk maakten, wat te zien is aan de gebouwen en grafmonumenten. We hebben hier onze ogen uitgekeken.

De volgende dag reden we verder naar Wadi Rum, een prachtige natuurgebied met mooie rotsformaties en diverse kleuren zand, gelegen in het zuiden van Jordanië. We hebben hier overdag met een gids en zijn terreinwagen een prachtige rit door het gebied gemaakt. Ook bleven we hier ’s nachts slapen in een tentenkamp. De volgende dag werden we met kamelen terug gebracht naar onze auto, waarna we onze weg vervolgde naar de Dode zee (tevens onze laatste stop).

De Dode zee lig op de grens van Jordanië, de Westelijke Jordaanoever en Israël. Het waterniveau van de Dode Zee ligt op ongeveer 420 meter onder zeeniveau en is daarmee het laagst gelegen plek op het aardoppervlak. Doordat de temperatuur hier oploopt tot 50 graden Celsius en het instromende water de Dode zee alleen kan verlaten door verdamping, blijven de mineralen achter. Het gevolg is dat de concentratie zout met 33 procent zo hoog is, dat een mens er zonder moeite in blijft drijven. Door de hoge zoutconcentratie is het water onleefbaar voor planten en dieren, waaraan het meer waarschijnlijk de naam Dode Zee heeft te danken. Het water schijnt vanwege de hoge concentratie van mineralen wel goed voor de huid te zijn. We hadden hier een luxe hotel geboekt zodat we de laatste dag nog even lekker konden uitrusten en drijven in de Dode zee. De volgende dag vlogen we, via Bahrein, weer terug naar Qatar.

Terug in Qatar hebben we toch maar besloten om een eigen auto te kopen. We hebben er lang over getwijfeld maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en een Toyota Fortuner gekocht. Zo’n auto is hier goed betaalbaar aangezien we geen wegenbelasting hoeven te betalen en de benzine slechts 20 eurocent per liter is. Tevens kan je in Qatar volop gebruik maken van de 4-wheel drive door lekker door het zand te crossen. De afgelopen twee weekenden zijn we dan ook met de auto naar de woestijn geweest.

Het werk blijft verder erg druk en we maken nog steeds lange dagen. Het ziet er voorlopig ook nog niet naar uit dat de werkdruk afneemt. Maar we blijven lekker bezig en willen graag met de Eid-al-Adha (het offerfeest), waardoor we begin oktober een paar dagen vrij zijn, naar Oman toe. We zitten dan tevens alweer een jaar in Qatar. Half oktober begint het hoogseizoen ook weer in huize Bekken met bezoeken van Renzo en Lilianne (half oktober), Leon zijn ouders (half november) en Melinda haar ouders (half december). En tussendoor gaan we ook nog een weekje terug naar Nederland voor de bruiloft van Amber en Robin. We hoeven ons voorlopig dus nog niet te vervelen......

Groeten uit het te warme Qatar,

Leon en Melinda